(01.01.1959)
Поэт, тæлмацгæнæг, публицист, киунугутæ аразæг.
Райгурдæй Хъæрæсе-Черкесий. Сувæллон ма адтæй, уæд æ бийнонтæ æрбалигъдæнцæ Цæгат Иристони Дигоргоми гъæу Æхсæрисæрмæ.
Мæцути скъола-интернат каст фæцæй, уой фæсте – ЦИПУ-й филологон факультет.
Университети фæсте куста ирон æвзаг ‘ма литератури ахургæнæгæй Камбилеевский астæуккаг скъолай, уæдта раййивта Горæтгæрон райони газет «Ленинское знамя»-й редакцимæ тæлмацгæнæгæй æма бæрнон секретари æнхусгæнæгæй.
1991 анзи райдæдта косун бæрнон секретарæй нæуæг журнал «Ирæф»-и, 2017 анзи ба си иссæй сæйраг редактори хуæдæййевæг.
Поэти тарф æма аййевзæл æмдзæвгитæ æнцæ царди философи, сæребæрæ, уарзондзийнадæ, æрдзæ ‘ма уоди рæсугъддзийнадæбæл. Æ философон ‘ма æрдзон лирикæ нин æвдесуй поэти рахаст цардмæ, æ алфамбулай ци цæуй, уонæмæ. Бæрæг бунати æвæрд æнцæ е сфæлдистади æ мадæбæл æмдæвгитæ.
Колий-фурти æмдзæвгити рæсугъд азæлдмæ гæсгæ беретæбæл си композитортæ, музыканттæ зартæ ниффинстонцæ.
Фиццаг хатт е ‘мдзæвгитæ мухури рацудæнцæ 1976 анзи Ирæфи райони газет «Ленинец»-и.
Дигорон æвзагмæ ратæлмац кодта А. Фети, С. Есенини, А. Солженицыни, В. Бартеневи, Гибизти Руслани, Цæголти Г., Цæголти В., Гатути Дз, Дигорон драмон театрæн пьеситæ, уæдта ахури киунугæ 4-г къласæн.
Æхе æмдзæвгитæ дæр бацудæнцæ ахури киунугутæмæ.
Ниффинста Багъæрати Созури, Тетцойти Таймурази, Малити Васой, Сабайти Сулеймани, Хохойти Энвери, Хæмицати Мориси æма æнд. сфæлдистадæбæл статьятæ.
Æ поэзи тæлмацгонд æрцудæй уруссаг, украинаг, туркаг æвзæгтæмæ.
Еу инсæй киунугемæн æй аразæг æма раздзурди автор.
«Судз, ме ‘стъалы…» («Гори, моя звезда…») – æригон авторти уадзимисти æмбурдгонд, Орджоникидзе, 1979.
«Æмзæл зарæг» («Созвучная песня») – æригон поэтти æмдзæвгитæ, Дзæуæгигъæу, 1986.
«Уаза», æмдзæвгитæ, Дзæуæгигъæу, «Ир», 1991.
«Сæхолæ», æмдзæвгитæ, Дзæуæгигъæу, «Ир», 1997.
«Зæрддагонтæ» («Мои дорогие»), сувæллæнттæн, æмдзæвгитæ, Дзæуæгигъæу, «Рухс», 2004.
«Мæ царди нивæ» («Судьба моя»), æмдзæвгитæ, Дзæуæгигъæу, «Ир», 2006.
«Зæрдæмбæлæ» («Прикосновение к сердцу»), æмдзæвгитæ, Дзæуæгигъæу, «Ир», 2012.
«Ирыстоны поэзи» («Поэзия Осетии», Хъодзати Æхсари арæзт киунугæ), æмдзæвгитæ, Дзæуæгигъæу, «Ир», 2012.
***
Фæззиннуй æрвгæрони цæхæртæ,
Соруй цади еу уолæн инней.
Æййевунцæ сæумитæ, изæртæ
Æмхузон еци тар кæрæдзей.
Æй рагуалдзæг, къæвда æнæвгъауæй
Мухцурæй къибилатæй кæлуй.
Кедæр реуи кæд уарзт æригъал æй,
‘Ма сæударау фæсмонæй кæуй…
***
Фæстаг тунæ рагъбæл исусуй,
Ранигъулдæй и хор, фал æ ранди
Кæцæйдæр сосæг дзурд игъусуй,
Кæцæйдæр игъусуй сос дзубанди.
Нæ, уæддæр, нæ дæ кæнун æндæр,
Лæдæрун… ду æндæри ке уарзи.\
Фал, уæддæр, цæмæндæрти, уæддæр
Æнамондæн февзурис мæ рази.
Дæ уарзтæй æз уогæй æнæ хай,
Ци никкæни зæрдау мæн дæ хъури,
Ци дин кодтон, æдта, гæлæхха,
Ду мæнмæ ци æрцæуи мæ фуни?!
Дæумæ бæлгæй мæ уарзт исусуй…
Ранигулдæй и хор, фал æ ранди
Кæцæйдæр сосæг дзурд игъусуй,
Кæцæйдæр игъусуй сос дзубанди…
КОЛИЕВ ВИТАЛИЙ ОЛЕГОВИЧ (1959)
Поэт, переводчик, публицист, составитель книг.
Родился в селе Коста-Хетагурово Карачаево-Черкессии.
С раннего детства жил в селе Ахсарисар Ирафского района Северной Осетии. Окончил школу-интернат в селе Мацута, затем – филологический факультет СОГУ. Работал преподавателем осетинского языка и литературы, затем – переводчиком, помощником ответсекретаря в редакции газеты «Ленинское знамя» Пригородного района.
С 1991 года, времени выхода журнала «Ираф» – ответственный секретарь, а с 2017 – заместитель главного редактора.
Глубокая и мелодичная поэзия Колити – о любви, свободе, красоте души, природы, о жизненной философии. Его философская, пейзажная, любовная лирика отражают отношение поэта к окружающей его действительности. Особое место в его поэзии занимает тема любви к матери.
Благодаря задушевности, лиризму, мелодичности стихов Колити, многие из них послужили созданию песен известными осетинскими композиторами и музыкантами.
1976 – первая публикация в газете «Ленинец» Ирафского района.
Колити перевел на дигорский язык поэзию А. Фета, С. Есенина, А. Солженицына, В. Бартенева, Р. Гибизова и многих других, пьесы для Дигорского драматического театра, а также учебник «Природоведение для 4-го класса».
Его стихи также включены в различные учебники по дигорскому языку.
Публицистика Колити представлена статьями о творчестве С. Баграева, Т. Тетцоева, В. Малиева, С. Сабаева, Э. Хохоева, М. Хамицаева и др.
Его стихи переведены на русский, украинский, турецкий языки.
Кроме того, Колити является составителем и автором предисловий более 20 книг.
